Over een dikke huid gesproken

Morgen weer naar het korfbalveld om onze jongens en meiden, vrienden of vriendinnen of kleinkinderen aan te moedigen. Elke zaterdag weer een feestje. Maar morgen is speciaal, want dan begint de Week van de Scheidsrechter. Ook die loopt in het veld, om te zorgen dat anderen hun wedstrijd kunnen spelen. Stel je eens voor dat je acht of zestien spelers of speelsters in de gaten moet houden. “Is dat lopen? Snijden? Moet ik fluiten voor een stip? Was dat doorslaan? Buitenspel?”. Zelden is dat een eitje. En zelfs als dat een makkie is, dan kan het verliezen van focus binnen no-time funest zijn voor een fijne sfeer in de wedstrijd. Fluiten gaat namelijk over het ‘aanvoelen van de wedstrijd’. Dus over het verliezen van focus gesproken, het is zonde als dat wordt veroorzaakt door een schreeuwende ouder of coach, die zich zo nodig moet bemoeien met de wedstrijd. Dat gebeurt niet zelden. Ook niet bij DOS’46. Gelukkig staan er blijvend en week na week weer mensen op. Zij die zich inzetten voor een sportieve en respectvolle wedstrijd. Waarin spelers en speelsters hun beste zelf kunnen laten zien. Niet altijd foutloos, maar tel juist dan eens tot tien. Zij staan er wel. Over een dikke huid gesproken.

En in de Week van de Scheidsrechter zetten we deze (assistent-)scheidsrechters en andere officials zoals begeleiders in het zonnetje. Uit de handen van de teams ontvangen zij dit jaar chocolade van Bonbon Atelier A3. De scheidsrechters ontvangen ook een nieuwe (rode) fluit om hun te bedanken voor de inzet. Komt dat even goed uit!

Morgen weer naar het veld. Denk op de fiets nog even aan bovenstaande, dan zorgen we er samen voor dat de scheidsrechters de Tussenboerslanden weer tevreden verlaten en met plezier blijven fluiten.

Namens de arbitragecommissie, Sven & Ermo