Het hoogstaande duel begon al spectaculair met een schitterende onehander van Marijn van den Goorbergh binnen vijftien seconden. Sowieso toonde de international de hele wedstrijd zijn klasse door twaalf goals (zonder strafworpen) voor z’n rekening te nemen en Harjan Visscher op drie veldgoals te houden. In een periode waarin bondscoach Wim Scholtmeijer nog een heer moet laten afvallen van z’n selectie, liet Van den Goorbergh zich in een onderling duel met potentieel Oranje-klant Visscher (en in het andere vak collega-international Jelmer Jonker) van z’n beste kant zien.

Een aanval later schoot hij ook 2-0 binnen, direct beantwoord door de 2-1 van Visscher. Drie seconden dáárna was het alweer Teunissen met de 3-1. Ze kreeg de bal in de aanval, zag een kans en schoot binnen, zoals DVO onder Crum steeds vaker probeert te doen. Soms wordt het een goal, soms een éénschotsaanval. Maar het levert in ieder geval altijd tempo op. Mede door dat tempo stond het na vijf minuten al 4-4, waarbij Buis tweemaal bijzonder lang moest blazen om een gegeven strafworp door te fluiten en Koen van Roekel ook nog zo’n buitenkansje te kort gooide.

Het was Jelmer Jonker – toen nog goed in de wedstrijd – die DOS’46 de eerste voorsprong bezorgde met een prachtige goal. Die werd al vrij snel uitgebreid naar vier verschil en zo keek DVO ondanks het veelbelovende begin toch weer tegen een achterstand aan. De time-out van Crum bleek het juiste medicijn. Met drie korte kansen en een strafworp van Andrés – die z’n verdedigende kwetsbaarheid tegen Menno Russchen in de eerste helft compenseerde met een fantastisch schotpercentage – trok DVO de stand gelijk.

In het tweede kwart gingen de percentages bij beide ploegen wat omlaag. DOS’46 kwam nog op 8-10, maar DVO trok de stand weer gelijk en vervolgens was het tweemaal Van den Goorbergh die weer voor een Bennekomse voorsprong zorgde. In het restant van de eerste helft kreeg Van Roekel nog een gele kaart voor inspringen op de vooral sterk reboundende Leander Zwolle. De gegeven strafworp werd door Visscher echter niet benut en zo kon DVO met een kleine voorsprong de kleedkamers opzoeken: 15-14.

Belangrijkste probleem om daar te bespreken voor DOS’46 was het grote verschil in rendement tussen het eerste en tweede vak. Het schotpercentage van afstand in het vak rondom Jelmer Jonker was 3% (1/34). Met name Jelmer Jonker zelf faalde herhaaldelijk van afstand. Het andere vak rendeerde dankzij de energie van vooral Zwolle een stuk beter.

Loes Blacquière zette de bezoekers na rust weer op gelijke hoogte, maar een fraaie doorloop van Fleur Hoek bracht weer een voorsprong. Die werd gedurende het derde kwart steeds verder uitgebouwd, ook omdat Blacquiere op 19-17 een stip miste. Ook nu had Van den Goorbergh met veel goals een groot aandeel en zijn teamgenoten waren zuiver bij die befaamde ‘tweede bal’ van Crum.

Toen Hoek met weer een mooie doorloopbal het verschil op vier bracht, greep Hulzebosch in. Sven Jonker kwam op de plaats van Menno Russchen om Jelmer Jonker nóg meer in stelling te kunnen brengen. Dat leverde in eerste instantie wel gelijk een raak afstandsschot van de international op (22-19), maar buiten dat bleef het beoogde effect uit. Jelmer Jonker zou uiteindelijk 2 op 38 (!) schieten.

Het staat in schril contrast met het schitterende afstandsschot (en z’n tiende treffer) waarmee Van den Goorbergh het verschil op zes (26-20) bepaalde. Twee vlotte goals van Zwolle en Hoekstra verkleinden dit gat, maar de derde van Struyf betekende de 28e van DVO na 40 minuten spelen. Een ongekende luxe voor de Bennekommers en dat die daarmee misschien iets boven hun stand speelden, bleek in het laatste kwart. Daarin daalde het rendement dan toch, ondanks behoorlijk wat open kansen.

Aanvankelijk deerde dat niet omdat nu ook het vak rondom Visscher moeizaam tot scoren kwam, maar na de 29-23 van Hoek wist DOS’46 in de laatste vijf minuten toch nog vier keer de korf te vinden. Dichterbij kwamen ze echter niet meer, ondanks herhaaldelijke pogingen van Jelmer Jonker om de aansluitingstreffer te maken. Voor DOS’46 was arbiter Ronald Buis de gebeten hond en Daniël Hulzebosch kreeg nog een gele kaart voorgehouden.

Al met al zal de ploeg uit Nijeveen de aspiraties voor play-offs even uit het hoofd moeten zetten. Het schuift onderin namelijk toch weer een beetje in elkaar en met LDODK/Rinsma Fashion voor de boeg, heeft DOS’46 een lastige volgende tegenstander.

DVO pakt natuurlijk cruciale punten. Daarbij tanken de Bennekommers ladingen vertrouwen voor de laatste vijf duels, waarvan de laatste twee tegen concurrenten AW.DTV en DSC zijn. Bovendien wordt er nog drie keer in eigen huis gespeeld, te beginnen met de ontmoeting van komende zaterdag tegen TOP/Quoratio, dat vanavond nog in actie komt. In de uitwedstrijd rook DVO aan een gelijkspel, dus wie weet waartoe het in staat is tegen een mogelijk vermoeide landskampioen als het dit vertoonde spel weet vast te houden.